Kuźnia

Falka · Wysłany: Wto 14:04, 20 Mar 2007 Temat postu:

Taaa... Jak zwykle na temat Wesoly

Nawiasem, przetłumaczyłeś już sobie swój podpisik?

Volken · Wysłany: Wto 23:31, 20 Mar 2007 Temat postu:

nie chcialo mi sie!!

Falka · Wysłany: Sob 22:51, 24 Mar 2007 Temat postu:

No cóż... Przetłumaczyłabym, ale mi też się nie chce Jezyk

Volken · Wysłany: Śro 10:21, 28 Mar 2007 Temat postu:

nikt nie pisze nic ciekawego tutaj wiec ja postanowilem napisac, ale nie wiem co, wiec ja lubie bardzo papieza pierwszego czyli sw. Piotra, zapewne kazdy go zna, wiec piszcie co o nim sadzicie

morven · Wysłany: Śro 17:53, 28 Mar 2007 Temat postu:

Święty Piotr był fajny. Lubię go, bo zaparł się 3 razy Jezusa, który go kiedyś nazwał szatanem (zejdź mi z oczu, szatanie, nie tak to było...?), a mimo to facet został głową Kościoła. To mnie pociesza

Falka · Wysłany: Śro 18:57, 28 Mar 2007 Temat postu:

Swój chłopok był Jezyk

I żoknkie miał Jezyk

I mhroczny był (zejdź mi z oczu szatanie)...

A tak poważnie, to myślę, że gdyby nie Piotr, to nie byłoby dziś chrześcijaństwa...

Volken · Wysłany: Czw 19:11, 29 Mar 2007 Temat postu:

a ja tam wiem ze tak do niego powiedzial, ale musialem cos napisac

Falka · Wysłany: Czw 21:50, 29 Mar 2007 Temat postu:

Volken

jak dyskusje mozna by tu jeszcze rozwinac?? moze ktory papiez byl najlepszy, bo jak narazie to wspominalismy tylko, ktorzy byli niedobrzy i zli

Falka

Jan XXIII moim zdaniem. No i oczywiście Jan Paweł II, ale myślę, że jego powinniśmy pominąć w tych wypowiedziach, bo każdy prawie stwierdzi, że on był najlepszy Wesoly

Btw, Volken, niecny zdrajco, czy twój podpis nie powinien brzmieć: Omnia nuda et aperta sunt ante oculos Eius? Aperta nie amperta Jezyk

morven

Jasne, że Jan Paweł II Jezyk

Falka, możesz przybliżyć Jana XXIII?
Mnie się podobał Jan Paweł I, mimo że jego pontyfikat był bardzo krótki. Człowiek bardzo skromny i pogodny, zrezygnował z ukoronowania potrójną tiarą i nie dawał się nosić na lektyce Wesoly

Falka

Psze bardzo, z Wikipedii bo mi się pisać nie chciało Wesoly

Błogosławiony Jan XXIII (właściwie Angelo Giuseppe Roncalli, ur. 25 listopada 1881, zm. 3 czerwca 1963) był papieżem Kościoła rzymskokatolickego od 28 października 1958 aż do śmierci 3 czerwca 1963.

Życie przed wyborem na papieża

Angelo Roncalli urodził się w Sotto il Monte Giovanni XXIII, w prowincji Bergamo we Włoszech 25 listopada 1881. Przyszedł na świat jako czwarte z 14 dzieci w rodzinie biednych rolników; jego matka była osobą bardzo religijną. Uderzający jest kontrast z jego poprzednikiem, Piusem XII, który pochodził ze starej arystokratycznej rodziny od dawna powiązanej z papiestwem.

W 1893 Roncalli wstąpił do niższego seminarium duchownego w Bergamo, zaliczanego do najlepszych we Włoszech. Jako wybijający się student otrzymał stypendium Fundacji Cesaroli w Rzymie w seminarium św. Apolinarego. Na rok przerwał naukę w 1902 roku, aby odbyć służbę wojskową. Po jej zakończeniu obronił doktorat z teologii. Roncalli został wyświęcony na księdza w kościele Santa Maria in Monte Santo na Piazza del Popolo w Rzymie 10 sierpnia 1904 roku. 10 lat później, w czasie I wojny światowej został powołany do Królewskiej Armii Włoskiej jako sierżant, służąc w korpusie medycznym i jako kapelan. W roku 1921 papież Benedykt XV mianował go włoskim prezydentem Stowarzyszenia Propagacji Wiary. W 1925 roku papież Pius XI mianował go Oficjałem w Bułgarii, a także tytularnym arcybiskupem Areopolis. Sakry udzielił mu Jego Eminencja Ksiądz Giovanni Kard. Tacci Porceli. Jako swoje hasło biskupie wybrał Obedientia et Pax (Posłuszeństwo i Pokój), które stało się jego mottem przewodnim. W 1931 został nominowany Apostolskim Delegatem w Bułgarii. W 1935 został Apostolskim Delegatem w Turcji i Grecji. W roku 1944, w czasie II wojny światowej papież Pius XII mianował go Nuncjuszem Apostolskim w Paryżu.

W roku 1953 został mianowany kardynałem, a kilka dni później patriarchą Wenecji. Prezydent Francji Vincent Auriol powołał się na stary przywilej francuskich królów i sam włożył czerwony kapelusz na głowę kardynała Roncelli w czasie ceremonii w Pałacu Elizejskim. Jan XXIII opowiadał później anegdotkę z tego okresu we Francji, kiedy to, gdy na przyjęciu, w którym brał udział, pojawiła się kobieta w sukni z szokująco dużym dekoltem, ludzie zgromadzeni w pokoju nie patrzyli na kobietę, ale na niego, sprawdzając, czy on patrzy na nią. Po przyjęciu kardynał miał wręczyć owej kobiecie jabłko mówiąc: "Pamięta Pani co sobie uświadomiła Ewa gdy zjadła jabłko?"

Pontyfikat Jana XXIII

Ogłoszenie wyboru Jana XXIII 28 października 1958. Ogłasza kardynał protodiakon Nicola Canali.

Po śmierci Piusa XII w 1958 roku, ku swemu ogromnemu zaskoczeniu, Roncalli został wybrany na papieża. Jego pierwsze słowa po wyborze brzmiały: Tremens factus sum ego et timeo (łac. "drżę i lękam się"), a następnie kontynuował: To, co wiem o moim niedostatku i ograniczoności, jest wystarczającym powodem mojego zmieszania. Ale w głosach moich braci, najprzewielebniejszych kardynałów naszego Świętego rzymskiego Kościoła, widząc znak woli Bożej, przyjmuję wybór oraz pochylam głowę i barki dla krzyża.

Kardynałowie zebrani na zwołanym wtedy konklawe uznawali go, z powodu zaawansowanego wieku i skromności, za papieża "przejściowego". Do czasu jego śmierci faworyt konklawe – arcybiskup Mediolanu Montini, miał już otrzymać kapelusz kardynalski, właśnie z rąk Roncalliego. Montini rzeczywiście został później następcą Jana XXIII jako Paweł VI.

Tym, czego kardynałowie i reszta Kościoła nie przewidzieli, było to, że ciepło, poczucie humoru i dobroć papieża Jana zdobędzie serca ludzi w sposób, w jaki jego poprzednik, pomimo jego ogromnej wiedzy i kwalifikacji moralnych, nigdy nie zdołał zrobić. Podczas gdy Pius XII zawsze patrzył w bok i ponad aparatem, gdy robiono mu zdjęcia, Jan XXIII patrzył wprost w obiektyw i uśmiechał się. Palił fajkę. Był pierwszym papieżem od 1870 roku, który odbył oficjalne spotkanie poza Watykanem. Była to wizyta w więzieniu, gdzie powiedział więźniom: "Nie mogliście przyjść do mnie, więc ja przyszedłem do was". Kiedy ówczesna pierwsza dama Ameryki, Jacqueline Kennedy, przybyła do Watykanu na spotkanie z nim, zaczął nerwowo ćwiczyć dwie metody zwracania się do niej, których użycie mu zasugerowano: "Mrs. Kennedy, Madame" lub "Madame, Mrs. Kennedy". Kiedy wreszcie przybyła, ku rozbawieniu korpusu prasowego porzucił obie i ruszył na jej spotkanie, mówiąc: "Jackie!".

Radykalizm papieża Jana XXIII nie kończył się na jego nieformalnych zachowaniach. Ku zaskoczeniu i przerażeniu jego współpracowników, zwołał sobór na mniej niż 90 lat od kontrowersyjnego Soboru Watykańskiego I. Podczas gdy jego sekretarze mówili o dziesięcioleciach potrzebnych na przygotowania, Jan XXIII planował rozpocząć sobór już w ciągu kilku miesięcy. Sobór Watykański II rozpoczął zmiany, które przekształciły oblicze Kościoła katolickiego: nowa formuła mszy świętej, ekumenizm i nowe spojrzenie na świat.

Odbył mniej więcej godzinne spotkanie z Geoffreyem Francis Fisherem, arcybiskupem Canterbury 2 grudnia 1960. Było to pierwsze od 400 lat, od ekskomuniki Elżbiety I, spotkanie arcybiskupa Canterbury z papieżem.
Papież Jan XXIII ekskomunikował 3 stycznia 1962 roku Fidela Castro, powołując się na pochodzący z 1949 roku dekret papieża Piusa XII, zakazujący katolikom popierania rządów komunistycznych.

Nazywany "dobrym papieżem Janem" (także "Janem Uśmiechniętym" i "Janem Pokornym"), Jan XXIII został ogłoszony błogosławionym przez papieża Jana Pawła II w 2000 roku, co jest ostatnim krokiem na drodze do ogłoszenia go świętym Kościoła katolickiego.

Jest także uważany przez wiele organizacji protestanckich za reformatora chrześcijaństwa. Zarówno anglikanie jak i luteranie pamiętają Jana XXIII jako odnowiciela Kościoła.

Człowiek Roku 1962 według magazynu Time.

Współczesne teorie konspiracyjne

Wielu konserwatywnych katolików – tych, którzy krytykują Sobór Watykański II – uważa, że Jan XXIII zapoczątkował ruch odwracania się od prawdziwej wiary.

Niektórzy uważają, że papież Jan XXIII celowo ukrywał tajemne przesłanie przekazane przez Pannę Marię w objawieniach fatimskich[1].

Istnieje wiele informacji z lat 90. o rzekomym odnalezieniu pamiętnika papieża Jana, gdzie zawarł wizje przyszłości, takie jak powrót Jezusa w Nowym Jorku w 2000 r.[2]. Chociaż papież Jan istotnie prowadził pamiętnik[3] nie ma żadnego dowodu, że miał wizje przyszłości[4].

Choroba i śmierć

23 września 1962 zdiagnozowano u papieża raka żołądka. Miał kilka krwotoków z żołądka. Ostatnie publiczne wystąpienie papieża odbyło się 11 maja 1963, kiedy to włoski prezydent Antonio Segni przyznał papieżowi nagrodę za jego zaangażowanie dla pokoju. 25 maja 1963 papież doznał nowego krwotoku i wymagał transfuzji krwi, miał też coraz wyższą gorączkę. Jan XXIII zmarł w Watykanie 3 czerwca 1963 roku o godzinie 19:49. Jego ostatnie słowa brzmiały: "Nie mam innej woli, jak tylko wolę Boga. Ut unum sint. (łac. aby byli jednym)"

Lilith

Volken

a co uwazasz za falszywe w nauczaniu Kosciola??bo to sa powazne zarzuty!!

Falka

Volken, popatrz na to obiektywnie... Redagowanie pisma świętego, dogmaty nie mające za wiele wspólnego z nauczaniem Jezusa... No i ogólne oddzielenie formy od treści...

morven

Jasne, masz sporo racji. Wiele jest rzeczy wymagających przedyskutowania i wielu jest ludzi służących bez powołania. Mnie np. kompletnie nie podoba się łączenie religii i polityki, bo z tego nigdy nic dobrego nie wyszło i nie wyjdzie. Jeśli ludzie należący do Kościoła będą, tak jak mówisz, robić to bezmyślnie, z powodu tradycji czy przyzwyczajenia, to cienko widzę przyszłość Kościoła. Ale im więcej będzie ludzi myślących, gotowych do dyskusji, tolerancyjnych, tym więcej można zdziałać.
Owszem, Kościół jak każda instytucja nie jest idealny. Ale sporo jest też plusów - księża, którzy są fantastyczni w tym, co robią, ludzie naprawdę starający się pamiętać o nauce Jezusa, działalność społeczna, te wszystkie fundacje, prowadzone hospicja itd. Ja odnajduję w Kościele wiele rzeczy, które mi się podobają i których chcę słuchać. Chcę, a nie muszę, nie robię tego też z przyzwyczajenia.
Jasne, nie widzę problemu, jeżeli ktoś do kościoła nie chodzi - kwestia wyboru, jak wszystko na tym świecie. I to oczywiste, że można być świetnym, dobrym człowiekiem, będąc niewierzącym - przykładów jest mnóstwo. Ale jeśli komuś to pomaga, to czemu nie?

Volken

mowisz dogmaty, a ja prosze o przyklad takiego dogmatu, nauczania itp., a co do ewangelii nie prawda jest ze zostalo z niej cos wyciete, zawarte jest w niej to, co poczatkowi ojcowie kosciola uznali za prawdziwe.wiele tzw ewangelii powstalo wiele lat po smierci Chrystusa

Falka

Volken, daleko nie szukając dogmat o nieomylności papieża... Znajdź mi poparcie tego w Piśmie. A to, że z biblii coś zostało wycięte mówił mi ksiądz. Chyba wiedział co mówi, nie sądzisz?

Laska

Taaa...propos Ewangelii...Co mi powiesz Dawid o takiej której nie ma w Biblii (dziwne, prawda?...czyżby Biblia zachowywała w pewnym sensie stronniczość?)...mianowicie o Ewangelii Judasza? Gdzieś mi się to ostatnio na National Geographic obiło...

Krecik

Było więcej tych ewangelii, tylko wszystkie są uznane za heretyckie.

Laska

Czyli jednak Kościół ukrywa prawdę przed swoimi wiernymi? Każe im wyznawać, to co dla instytucji kościelnej jest wygodne? Bo jak to inaczej rozumieć...?

Falka

Sęk w tym, że te Ewangelie mówią niekiedy rzeczy zupełnie przeciwne. Tak więc jest to dosyć trudne. Aczkolwiek nie rozumiem jak ktokolwiek mógł się czuć na tyle odpowiedzialny, żeby poddać redakcji Pismo Święte, które jest wszak ponoć dziełem Ducha Świętego...

Laska

No to skoro sobie zaprzeczają, to znaczy, że ktoś kłamie...i dalej twierdzę, że Kościół ukrywa przed nami bardzo dużą część niewygodnej prawdy...

Falka

Niestety to chyba prawda Smutny

Tylko jest pewien szkopuł - po 2000 lat ciężko dociec co prawdą a co kłamstwem...

morven

Wiesz, nie jest tak, że Biblia jest dziełem Ducha, tylko autorzy byli natchnieni. Więc ludzie redagujący też poczuli się natchnieni... w zasadzie ciężko zdefiniować, która Ewangelia była prawdziwa. Wybrano widocznie najbardziej spójne.
Wiecie co, myślę, że nie ma co dalej dyskutować, bo nic nie wymyślimy. Mimo usiłowań różnych ludzi, nadal nie udało się jeszcze wiary odrzeć z wiary. Albo się uwierzy, albo nie, bo racjonalne myślenie niewiele tu wskóra..

Btw, historia Kościoła - dziś w Dzienniku napisali, że wychodzi ten dokument, zatwierdzony już przez Benedykta XVI, o dzieciach, które bez chrztu idą do nieba. Moim zdaniem, lepsza idea niż ta cała "niby szczęśliwa, ale jednak nie zbawiona" otchłań.

Falka

Nom. I choć logicznie sie z tym zgadzam, to jednak kłóci się to z dogmatem o grzechu pierworodnym. Ale mam nadzieje, że Vader wiedział co robi Jezyk

Volken

a wiec tak, po pierwsze dogmat o nieomylnosci papieza powstal na podstawie"coskolwiek zwiazesz na ziemi, bedzie zwiazane w niebie, a cokolwiek rozwiazesz na ziemi, bedzie rozwiazane i w niebie" i to chyba potwierdza ustanowienie nieomylnosci papiezy, lecz ta nieomylnosc odnosi sie nie do wszystkich sfer. po drugie ewangelie te sa tylko apokryfami, wspomnieliscie o ewngelii judasza, powstala ona w 3 wieku, a wiec troche minelo od smierci Chrystusa, a te ewangelie zostaly uznane za objawione ze wzgledu na rok powstania oraz ze wzgledu na autorow glownych i tych pobocznych!!<odsylam do wstepow do ewagelii> a co do niespojnosci ewangelii prosze o przyklad, a nie rzucanie slow na wiatr, jak nasza kolezanka na dyskusji na historii!!
[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Falka

Miałam na myśli niespójność pomiędzy Ewangeliemi "objawionymi" a Apokryfami. Co zresztą jasno wynikało z kontekstu. Poza tym, Volken, nie sądzisz, że skoro można było z Biblii wywalić całe rozdziały, to można było również takowe zdanko "cokolwiek zwiążesz etc." dopisać? W momencie gdy ktoś redaguje księgę natchnioną i objawioną, to staje się ona dla mnie średnio wiarygodna.

Volken

ale kto ci powywalal cale rozdzialy, nic takiego w historii nie mialo miejsca. nasza biblia w starym testamencie jest identyczna z zydowska. a apokryfy nie sa zgodne z ewangeliami bo jak wiesz z lekcji polskiego to apokryfy sa dowolnymi, literackimi uzupelnieniami ewangelii, wiec nie maja nic wspolnego z ewangeliami synoptycznymi i sw Jana, poza glownymi watkami, ktore zostaly wlasnie stamtad zaczerpniete. a czy czytalas jakikolwiek apokryf, ze wiesz o tych niezgodnosciach??!!

Falka

Wyobraź sobie, że czytałam! I wybacz, ale w sprawie Ewangelii i ich redagowania będę w dalszym ciągu wierzyła księdzu, który w przeciwieństwie do ciebie skończył studia teologiczne. Wywalona została większość zawartości Ewangelii (synoptycznych i św. Jana, żeby nie wyszło, że mówię o Apokryfach). Jak mi ów ksiądz powiedział, zostało z nich może 30% Wesoly